导读:后,那些[海外]国家的土著也许会越来越强大,欧洲的当地人也许会越来越软弱,因此,世界各地居民的勇气和力量也许会达到相等的程度
表1 亚非独立的进程
所摆脱的国家
|
年份
|
|
法国
|
1944
|
|
黎巴嫩
|
法国
|
1944
|
约旦
|
英国
|
1946
|
1946
|
||
英国
|
1947
|
|
英国
|
1947
|
|
缅甸
|
英国
|
1948
|
北朝鲜
|
1948
|
|
南朝鲜
|
1948
|
|
以色列
|
英国
|
1948
|
锡兰
|
英国
|
1948
|
荷兰
|
1949
|
|
利比亚
|
意大利
|
1952
|
法国
|
1954
|
|
法国
|
1954
|
|
北越
|
法国
|
1954
|
南越
|
法国
|
1954
|
苏丹
|
英国
|
1956
|
摩洛哥
|
法国
|
1956
|
突尼斯
|
法国
|
1956
|
加纳
|
英国
|
1957
|
马来亚
|
英国
|
1957
|
几内亚
|
法国
|
1958
|
刚果共和国
|
比利时
|
1960
|
索马里
|
意大利
|
1960
|
尼日利亚
|
英国
|
1960
|
喀麦隆
|
法国
|
1960
|
马里
|
法国
|
1960
|
塞内加尔
|
法国
|
1960
|
马达加斯加
|
法国
|
1960
|
多哥
|
法国
|
1960
|
塞浦路斯
|
英国
|
1960
|
象牙海岸
|
法国
|
1960
|
上沃尔特
|
法国
|
1960
|
尼日尔
|
法国
|
1960
|
达荷美
|
法国
|
1960
|
法国
|
1960
|
|
内非共和国
|
法国
|
1960
|
乍得
|
法国
|
1960
|
加蓬
|
法国
|
1960
|
毛里塔尼亚
|
法国
|
1960
|
塞拉利昂
|
英国
|
1961
|
坦噶尼喀
|
英国
|
1961
|
阿尔及利亚
|
法国
|
1962
|
布隆迪
|
比利时
|
1962
|
布隆迪
|
比利时
|
1962
|
卢旺达
|
比利时
|
1962
|
乌干达
|
英国
|
1963
|
肯尼亚
|
英国
|
1963
|
桑给巴尔
|
英国
|
1964
|
马耳他
|
英国
|
1964
|
马拉维
|
英国
|
1964
|
赞比亚
|
英国
|
1965
|
冈比亚
|
英国
|
1965
|
马尔代夫群岛
|
英国
|
1965
|
新加坡
|
英国
|
1966
|
圭亚那
|
英国
|
1966
|
搏茨瓦纳
|
英国
|
1966
|
莱索托
|
英国
|
1966
|
巴巴多斯
|
英国
|
1967
|
南也门
|
英国
|
1968
|
毛里求斯
|
英国
|
1968
|
斯威士兰
|
英国
|
1968
|
赤道几内亚
|
西班牙
|
1968
|